Nic mi się nie chce

Nic mi się nie chce
Nic mnie nie rajcuje
Nic nie motywuje
Tylko ciągle dołuje

Lestat - Wakacyjne wspomnienie

Ruprechticki Szpiczak

Ruprechticki Szpiczak to góra położona na granicy Polsko - Czeskiej. Wznosi się ona na wysokość  888m. Na jej szczycie znajduje się wieża z różnego rodzaju przekaźnikami oraz punkt widokowy, z którego widoki zapierają dech w piersiach. Samo wejście na wieżę też niesie sporą dawkę emocji dla osób niezbyt dobrze czujących się na dużych wysokościach, a to ze względu na konstrukcję wieży, która wykonana jest z ze stalowych kratownic. Dosłownie widać wszystko to co pod nami, a co niektórym może zakręcić się w głowie. Jednak widoki z wieży wynagradzają trud poniesiony podczas wejścia na szczyt góry i na samą wieżę. Przy ładnej pogodzie w oddali widoczna jest Śnieżka, dysponując dobrym aparatem można porobić przepiękne panoramy.

Link do mapy


Wieża na Szpiczaku

RMF FM

                                           RMF FM
                    Najnudniejsza muzyka pod Słońcem


Dzisiaj wróciłem do pracy po trzy tygodniowym urlopie. W pracy jestem skazany  niestety na RMF FM,
przez trzy tygodnie moje uszy odpoczywały od sieczki granej przez tą stację. To tak jakby oglądało się
w telewizji tasiemiec Moda na sukces, obojętne kiedy włączysz wciąż leci to samo. Od początku roku wciąż 
to samo gówno i tylko coraz bardziej człowiek się męczy słuchając. A do tego  na okrągło wyślij sms  na numer.... dosłownie rzygać się chce.

    














\

Skalne miasto Czechy

Adrsbach. Skalne miasto. Czechy.

To magiczne miejsce do którego powracam rok po roku. 

   

Położone niedaleko granicy z Polską, łatwo trafić.Najlepiej kierować się na Mieroszów, potem na przejście graniczne Mieroszów - Zdonov i po 9 km jesteśmy na miejscu. Oczywiście można też jechać przez Mezimesti, potem Teplice nad Metuji ale to dłuższa, prawie o 20 km droga.Alternatywą jest też droga z Lubawki, przez Trutnov ale to już całkiem inna bajka.

Lestat Wakacji ... wspomnienie

Widziałem  to wszystko w twoich oczach.

Widziałem to była wtedy sobota.

Przechodziłaś tuż obok , nie zwróciłaś uwagi

Patrzyłem za tobą, zniknęłaś w oddali.

Następnego dnia,w tłumie na plaży.

Zobaczyłem cię, grałaś w piłkę z kolegami.

Pomachałaś mi, uśmiechnąłem się do ciebie.

To był pierwszy raz, gdy poczułem się jak w niebie.   

Bo ty - niczym wielki ocean

Bo ty - spijasz życie z mego cienia

Bo ty -jak kometa Halleya

Lecisz wśród gwiazd

Ze sobą mnie zabierasz 

Wakacyjna miłość tak krótko trwa

W moich oczach jest teraz tylko łza 

Każda chwila z tobą to miłe wspomnienie

Obiecuję ze nie pójdą w zapomnienie.

Chodziliśmy po plaży

Trzymając się za ręce.

Zachodzące Słońce

Śpiewało nam piosenkę

Bo ty -  niczym wielki ocean

Bo ty -  spijasz życie z mego cienia

Bo ty - jak kometa Halleya

Lecisz wśród gwiazd

Ze sobą mnie zabierasz

 

Człowiek ułomny...

  Chciał słyszeć jego głos mówiący tylko i wyłącznie do niego. Był jak narkotyk. Więcej i więcej. Gdy go nie było, była tylko rozpacz. Z całego serca pragnął by prowadził go po drodze, trzymając za ręce. Razem plewić zło i podążać ku niebu złocistemu. Ludzie powstaną, a śmierć zejdzie z piedestału. To kraina utopii. To senne miraże. Będzie ich cieniem, który sprowadzi ich dusze do mrocznego świata. Będzie blisko. Będzie obok słuchając ich krzyków i jęków cierpienia. Dla wielu życie jest tylko życiem, czułe słowa nie są w ich stylu. Pragną pieniędzy, pragną przemocy. Destrukcja. To on jest destrukcją. Jego myśli, jego pragnienia to znieczulenie bólu, który odczuwa. Czasami czuje smutek i gorycz, że musi żyć samotnie w tym chorym, przekręconym świecie. Czasami zapłacze gdy zapala świecę nad jej grobem. Odebrano mu ją,połowę jego życia, która kiedyś mówiła - I będziemy razem. I będziemy razem. W niebie czy też w piekle.

 Teraz miłość to dla niego martwe słowo, zamknięte gdzieś na dnie jego umysłu. Radość i smutek są bowiem jak dwa żywioły i on nic na to nie może poradzić.

Czas nie chce zagoić jego ran. Stały się przekleństwem. Ręce drżą w poczuciu winy gdy trzyma nicość w swoich ramionach. Kiedyś czuł i dotykał. Kiedyś... Dziś to takie odległe. Wciąż musi wybierać aż do skraju wieczności, która jest rajem. Zimny na czyjeś krzywdy. On, który nazywa się Człowiek. On, człowiek stworzony przez boga, grzeszy bo jest ułomny. Jest bólem, wciąż bardziej przewlekłym. Jest koszmarem, który  zabija. Może gdy będzie umierać, ktoś powie - On był młody, ale uczucia były wnętrzem zranionym.

Jest piekłem własnego sumienia, swoim jedynym przyjacielem. Nie potrzebuje życia wśród nich. To on wybiera to co nastąpi. Agonia jest w toku. Sponiewierani i zdradzeni idziemy ku niemu. On wyłoni się z mgły zapomniany od wieków.   

jaro-ma - She remix

Catalogue professionnel de musique libre

Something what I can't to do

I'm still  fighting for that what will could happen 

I never feel freedom

And now I can control myself

To control my life

For that it's too late

I none will ask for help

I'll join with words

I'll cover all in forgetting haxe

I'll find my time

My place and battle that I lost

Something joins me with world

Something - I can't understand it

Something what i can't to do

I deroted  my life

Still lost

'cause never see that what I did lonely

under stars

Gdybym tylko...

Gdybym tylko nie był leniwy to dziś mówiłbym kilkoma językami, jeździłbym dobrym samochodem, miałbym dobra pracę i nie byłbym zgorzkniałym hipokrytą.

Łatwo jest coś planować, gorzej jest gdy przyjdzie to wykonać. Słomiany zapał szybko rozwiewa się na wietrze, potrzeba dużo zaparcia i motywacji.
Czasami chciałbym być jak diament, w pewnej piosence usłyszałem, że diamenty są wieczne,że diamenty błyszczą się w słońcu.A ja szukam przyjaźni i jestem jak płomień i nie chciałbym już  więcej nikogo pytać o drogę (cóż to nie realne)i dużo nauki jeszcze przede mną ale wejdę na szczyt bo diamenty błyszczą się w słońcu, diamenty są wieczne a ja chcę być wolny ,chcę być diamentem.

Solitude

Kilka słów o samotności

Czy byliście kiedyś sam na sam z samotnością?

Czy wiecie jak wygląda?

Jak pachnie?

Czy wiecie jak to jest,kiedy wracacie do pustego mieszkania,a w nim poza nią nie ma nikogo innego?

Czy samotnośc jest tylko sztucznym tworem naszego umysłu?

Czy brakiem wiary,że ktoś nas kiedyś odnajdzie i uwierzy w nas,dając nam cząstkę siebie,

cząstkę wiary w  drugiego człowieka.

Czy samotnośc to jedna z wielu chorób

 czy tylko długi monolog jedynego aktora na pustej scenie zapomnianego teatru.

Jak zaakceptowac swoją odmiennośc bo czyż samotnośc nią nie jest?

Czego szukamy?

Czyż nie lepiej pocieszyc się jakąś namiastką przyjemności?

Każdy ma swoje wzorce,zasady.

Ciężko jest życ ze świadomością,że wolimy życ z samotnością

niż te zasady złamać.

Robiąc to nie moglibyśmy spojrzec sobie w oczy przeglądając się w lustrze.

To naprawdę dziwne,bo łamiąc te zasady moglibyśmy o niej zapomnieć,

jednak wolimy

życ z nią,chociaż samotnośc to czas  w którym przemija nasze życie.

Pomiędzy wami

                      

Życie składa się z dni tych  lepszych i tych trochę gorszych.

Czasem trafią się też dni nijakie kiedy nuda bezbarwnym pędzlem maluje krajobrazy przepełnione szarością.

Tak wiele dni naszego życia tracimy bezpowrotnie, błąkamy się bez celu gubiąc po drodze wszystko co najlepsze w nas samych,a przecież ten czas moglibyśmy spędzić zupełnie inaczej.

*****************************************************************************

        Vanitas vanitatum

Marnośc nad marnościami jak napisał Kohelet.

Każdy z nas rodzi się i przemija i nic co moje,twoje i ich nie trwa wiecznie.Wszystko ma swój czas i miejsce.

Jednego dnia zaczyna się,a drugiego kończy.... gdzie jestem?.Gdzie podążam?

Na lewo Vanitas vanitatum,na prawo Carpe diem,po środku nie ma niczego.

======================================================================

                                      

                                                                   

                                                ***

                          
                            
                 

             każdym  twym spojrzeniem - uśmiechaj się

             każdym  twym słowem wypowiedzianym- uśmiechaj się

              każdą twoja myślą ulotną-uśmiechaj się

              bądź jak słońce na niebie-uśmiechaj się często

                 
                                  
                            

Dzień za dniem

 Dzień za dniem

      Samotność jak ocean

    W smutku otchłani

 Pomału umieram

      I wciąż ten sam sen

     I słońce na niebie

Jest jak jest

         Wciąż czekam na ciebie